Kryzys u młodego sportowca
Według mnie istotnym podejściem które zalecam zarówno trenerom jak i rodzicom dzieci trenujących jest chwalenie młodych sportowców za wysiłek i poświęcenie a nie tylko chwalnie za zwycięstwo!

Wysiłek a osiągnięcia. Czasem bywa tak że dziecko pomimo dawania z siebie 100% swoich możliwości nie osiąga oczekiwanych rezultatów a nierzadko bywają one słabe. Według mnie istotnym podejściem które zalecam zarówno trenerom jak i rodzicom dzieci trenujących jest chwalenie młodych sportowców. Zarówno za wysiłek i poświęcenie a nie tylko pochwalnie za zwycięstwo! Właściwym podejściem pedagogicznym w danej sytuacji uznaję podkreślanie tych aspektów które poszły dobrze. Chwalenie dziecka w sytuacjach które udało mu się poprawnie wykonać a także zauważanie progresu które wykonało… nawet jeśli byłby niewielki.

Kryzys sportowy u dziecka

Jak podaje Stephanie Rudnick „o wiele łatwiej jest nauczyć dziecko panowania nad emocjami i używania ich jako narzędzia do osiągania doskonałości”
Na pewno jest to przeciwna reguła do tej którą stosuje wielu trenerów aby wzbudzać negatywne emocje. W drużynie które są często wynikiem pogorszenia się relacji z innymi sportowcami. Bazowanie na negatywnych emocjach oraz rywalizowanie względem pogorszenia wzajemnych relacji może dawać / czasami daje wymierne efekty. Zbyt duża koncentracja na „ego” oraz wygrywanie za wszelką cenę może dać „skutki uboczne”. Uznaje ją więc za metodę popularną, łatwą do zastosowania a także dająca czasem oczekiwane efekty jednak uznaję ją za metodę która może być groźna. Zniszczyć zarówno relacje międzyludzkie jak i niebezpiecznie wpłynąć na psychikę zawodnika.

Według badań [Ronald E. Smith] należy chwalić młodych sportowców za wysiłek i poświecone zaangażowanie a nie tylko za zwycięstwo. Błędy popełnione przez młodych sportowców należy rozwiązywać w taki sposób aby analizować złe zachowania. Należy także proponować dodatkowy trening w tych kwestiach aby rozwiązać problem.
Odpowiednia relacja która pojawia się na linii sportowiec-trener obniża lęk przed postrzeganiem treningów. Prowadzi do lepszej zabawy a także spokoju, szacunku i harmonii w drużynie.
Należy zwrócić także uwagę na wiek zawodnika i spotykane w trakcie zmian rozwojowych ewentualne kryzysy.
Dobry trener może zachęcić dziecko do dalszych treningów, pokonywanie własnych trudności  lub do rezygnacji ze sportu.